سرگرمی ها
از انواع سرگرمی ها یا بهتر است بگوییم بازی ها می توانیم به کشتی گیله مردی اشاره کنیم، در مورد این بازی باید بگوییم که این یکی از ورزشهای استان گیلان است که دارای قدمت 3400 ساله است. این ورزش ذر زمان های قدیم به دلیل اینکه مردم با عوامل طبیعی چون باد، باران و جنگ های تن به تن روبه رو بودند و نیاز به بدن ورزیده و آماده داشتند، یکی از راه های رسیدن به چابکی را کشتی گیله مردی می دانستند.به دلیل شرایط آب و هوایی گیلان که بارانی و مرطوب است کدخداها و یا خان ها در محله های خودشان در اواخر بهار یا فصل تابستان برگزار می کردند. قبل از شروع کشتی، ابتدا نوازنده های ساز و دهل برای اطلاع رسانی برگزاری بازی به مردم محله خود و محله های همجوار بر بالای بلندترین درخت می رفتند و با این کار خود خبر رسانی می کردند. بعد از اطلاع رسانی و جمع شدن مردم و پهلوانان در میدانی که جلوی بازار و یا خانه ی کدخداها بود کشتی با رسم و رسومات خاصی برگزار می شد. ابتدا کشتی گیران هر محله جداگانه نیایشی را به سمت قبله و مرقد امام هشتم انجام می دادند. فلسفه ی نیایش این بود که انسان هر اندازه که قوی و بزرگ باشد، روزگاری به ضعف بدنی و به خاک برمی گردد. بعد از نیایش با اجازه داوران کشتی شروع می شد. کشتی با بزنوبگیر( زدن و گرفتن) و مشت اغاز می شد که گاها به این کشتی مشت کشتی هم گفته می شد. و دارای قوانین خاص بود، ضربات باید طوری زده می شد که هیچگونه آسیب جدی به حریف وارد نشود.فرق قانون این کشتی در این است که فقط و فقط کف پاها باید روی زمین باشد، و اگر هر جای بدن با زمین تماس پیدا کند بازی را از دست می داد، یعنی می باخت.رقابت آنقدر ادامه پیدا می کردکه از بین همه فقط یک نفر انتخاب میشد و به عنوان بهلوان شناخته می شد.کدخداها به رسم یاد بود به آن فرد بورم (جایزه) می دادند. یکی دیگر از بازی های مورد علاقه جوانان قیش (کمربند) بازی بود که طرفداران زیادی را جذب می کرد..
نان
نان شیری (فتیر)، نان گردو، نان تخم مرغی، تاوه درگن، نان لواش محلی
کباب چنجه، چلوگوشت، شامی رودباری
خوراک گیاهی
میرزاقاسمی، کمرگل(کاپاریس)، تره کوهی، سبزی محلی، سیرواویچ، گل درچمن(باقالاقاطق)
خورش
آلومسما، فسنجان، کوکوسبزی، قیمه، قورمه سبزی
مراسم در روستا:
مراسم عزاداری حسینی مراسم عزاداری امام علی (ع) در ماه رمضان مراسم افطاری مراسم خاک سپاری مراسم عروسی مراسم سالگرد زلزله 31 خرداد سال 1369 مراسم نوروز
باغ داریفراورده‌های باغی عمارلو، این میوه‌ها را در بر می‌گیرد:
انار، گردو، فندوق، انجیر، انگور،سیب، به، گلابی، آلبالو، ازگیل، زردآلو و آوچه
خوراک منطقه برگرفته از سنت‌ها و فراورده‌های بومی است:
پنیر مزگی، پنیر عمارلو، پنیر پوستی، ماست چکیده، دوغ و سرشیر
فراورده‌های گیاهی
رب انار، رب آلوچه، مربا، گندم، عدس، جو، نخود و سبزی
سوغات روستا
از سوغات معرفی که در همه فصول در این روستا یافت می شود می توان به گردو، فندوق، عدس، ماست، دوغ، پنیر، نان شیری( فتیر) و نان لواش اشاره نمود.
دامپروری : مردم روستا در کنار باغ داری به دام داری نیز می‌پردازند، شامل: ورزا، گاو، گوسفند، بز
پرورش پرندگاناهلی نیز معمولا در حیاط هر خانه‌ای رایج است. شامل مرغ، خروس، غاز و اردک
پرورشزنبور عسل نیز سالیان زیادی است که در باغ‌ها انجام می‌شود.
زبان روستا
زبان روستا تاتی است که از شرق با دهستان کلیشم، از جنوب با روستای لایه و روستای تاریخی انبوه، از غرب با روستاهای یکنم و خرم کوه همسایه می باشد.
لباس روستا
در این روستا هنوز هم زنان لباس های سنتی خود را می پوشند که شامل یک دامن بزرگ و پر چین است که از هشت متر پارچه دوخته شده و معمولا هم دارای رنگ شاد می باشد. پیراهنی که روی یقه و آستین های آن با دوخت های ظریف کار شده و از سه متر پارچه دوخته می شود. روسری مشکی که آن را زیر روسری سفید بزرگی می بندند و به مشکی معروف است. همچنین یک پارچه ای هست که در هنگام کار به دور کمر خود می بندند که به چادر شب معروف است. مردان نیز لباس های معمولی مردانه می پوشند و پیرمردان محل یک کلاه نمدی که زرد رنگ و گاهی مشکی است روی سر خود می گذارند.
